Zamanında kulağa ne kadar sıkıcı gelse de, çocukken ailelerimizin bize öğrettiği dersler aslında dinlemeye değerdir.
Sandalyede dik otur; teşekkür ederken insanlarla göz teması kur; yabancılara tükürmemeye çalış… Yetişkinlikte bile geçerliliğini hâlâ sürdüren kurallardır bunlar.
Fakat bazı öğütler geçerliliğini zamanla yitirir. Örneğin, bir çocuğa kıpırdanmayı bırakıp yerine oturmasını söylemek mantıklı olsa da aynı cümleyi bir yetişkine söylemek o kişiyi işinden alıkoymakla sonuçlanabilir. Çünkü kalem kapağını tıklatmak, bir deftere karalama yapmak ya da bir stres çarkıyla oynamak gibi ellerinizi meşgul eden aktiviteler, odaklanmanıza ve problem çözme yetilerinizin gelişmesine yardım eder. Dalgınlık ve fevri davranışlara yol açan dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) olan insanları inceleyen araştırmacılar, sıkıldığımız zaman masamızda bulunan objelerle oynarken ortaya çıkan “ek duyusal motor girdilerinin”, beynimizi daha çok harekete geçirerek konsantrasyonumuzu korumamıza yardımcı olduğunu buldu.
Kingston Üniversitesi’nde yapılan bir başka araştırma, problem çözümü sırasında kâğıtları masanıza yaymak ve önem sırasına koymaya çalışmak gibi basit bir hareketi daha hızlı sonuç almayla ilişkilendirdi. Ayrıca dikkatsizce yapılan karalamaların hafızayı güçlendirdiği ortaya çıktı. Plymouth Üniversitesi’nde yapılan bir çalışmaya katılanlar, sıkıcı bir ses kaydı dinlerken verilen bilgileri yüzde 29 oranında dahafazla hatırladılar. Yerinde duramama alışkanlığınızın zihinsel faydalardan başka yararları da var. American Journal of Physiology, ayak parmaklarınızla ritim tutmanın ya da bileklerinizi esnetmenin bacaklarınızdaki damar fonksiyonlarını iyileştirerek, bütün günü oturarak geçirdiğiniz bir iş gününün kalbinize verdiği zararı dengelediğini buldu.
Kısacası, uslu bir çocuk olmak için kendinizi durmaya zorlamayın. Eğer ofis günleriniz zorlu geçiyorsa içinizden geldiği gibi hareket edin. Ancak dik oturmayı ve toplantı bittiğinde teşekkür etmeyi kesinlikle unutmayın.
