ARA ÖĞÜNÜN DOĞUŞU
Günümüzün tamamını ofiste geçiriyor olmamız, geçmişte 3 ana öğünden oluşan beslenme düzenimizin de evrilmesine neden oldu. Oysa 1950’lerden önce insanlara ara öğünün ne olduğunu anlatmak, zengin aristokrat bir kadına hafta onunun ne olduğunu anlatmak kadar zordu. Kuzey Carolina Üniversitesi’nden Beslenme Profesörü Barry Popkin, “Sadece özel durumlarda öğünler arasında bir şey yenirdi; bir dilim doğum günü pastası gibi” diyor.
Zaman içinde beslenme uzmanları, günde 3 defa yemek yemenin en ideal düzen olmadığını düşünmeye başladı. Araştırmacılar, bu beslenme düzeniyle ana öğünlerde tıka basa yediğimizi ve büyük porsiyonlar yüzünden kan şekerinin aniden yükselip düşerek tekrar açlık hissetmeye neden olduğunu gözlemlemişti.
Bu yeni düşünceye göre ara sıra bir şeyler atıştırmak veya küçük bir öğün yapmak, aşırı yemene neden olabilen açlığı engelleyip kan şekerinin ve enerji seviyenin sabit kalmasına yardımcı olabiliyordu. Zaten hazır yemeklerin popülerleşmeye başlaması ve insanları kolayca doyurabilmesi nedeniyle de, belirleniş yemek saatleri tarih oldu.
