Michael Wardian vejetaryen diyetle 296 km’yi nasıl koştu? Ve neden hiçbir şey büyük, sulu bir vegan burger’den iyi değildir?
2017’de World Marathon Challenge’ı tarihi bir rekorla birincilikle bitiren Michael Wardian, koştuğundan daha uzun süredir vejetaryen. Üniversite yıllarında ne olacağını görmek için kırmızı eti bırakarak başladı. 3 sene sonra balık dahil her tür eti hayatından çıkardı. Şimdi, 20 yıl sonra sadece etten vazgeçmedi, neredeyse tamamen vegan.
Etten vazgeçmenin kendisini daha iyi hissettireceğini, performansını da bir atlet olarak attıracağını tahmin etmiyordu. Sadece bu yıl 50 yarış tamamladı. Cumberland, Maryland ve Washington DC arasında 296 km uzunluğundaki C&O Kanalı’nda bilinen en hızlı rekoru (FKT) elde etti. Şimdiyse, yeterince protein almayı nasıl başardığını bizimle paylaşıyor.
Yeterince Protein Almak
Vejetaryen olmakla ilgili her zaman duyduğum ilk cümle “Proteini nereden alıyorsun?” sorusu. İlk başladığımda kimsenin vejetaryen olduğunu bilmiyordum. Üniversitede bir lakros (Hokey benzeri bir oyun) oyuncusu olarak, performansımı etkileyeceğinden ve devam edemeyeceğimizden korkuyordum. Ama aslında beni daha iyi bir sporcu yaptı – daha fazlasını yapmak için bana güç verdi.
Çok fazla deneme ve hata oluyordu, ama oldukça vegan olduğum bir noktaya da geldim. Yumurta ve bal vazgeçemediğim tek hayvansal ürünler. Son 3 ya da 4 yılda tüm süt ürünlerini hayatımdan çıkardım. Şimdi protein kaynaklarım humus ve badem yağı.
Deneme Ve Hata
Meyveler ve sebzelerle yaşadığım en büyük sorun, benim için bilinmeyen bir bölge olmalarıydı. Şükran Günü’nde marshmallow yığını altındaki tatlı patates gibi şeyler yiyerek büyüdüm. Ailem bize Fransız usulü fasulye yapardı, ama asla şekerli bezelye olmazdı. Bu yüzden yeni şeyler denemeyi öğrenmek zorundaydım. Bir avokadoyu bile nasıl seçeceğimi başta bilmiyordum. Hep siyah, kahverengi veya lapa gibi olanları alırdım. Şimdi neye bakacağımı biliyorum. Şimdi, 20 yıl sonra flakey tuzuyla domates dilimleri yiyorum.
Normal Bir Gün
Kahvaltı olarak muzlu ve diğer taze meyveli yulaf ezmesine bağlı kalıyorum. Bu sabah muzlu ve kivili yulaf ezmesiyle bebe maması yedim. Çoğunlukla yolculuk ederek bebek mamasını tercih ediyorum. Öğlen genellikle salata yiyorum. Ara sıra bu sabahki gibi koşuya çıktığımda vegan burrito ile öğünümü bitiriyorum.
Akşam yemeği için çoğunlukla taze sebzeler, tatlı patates ve bir tane avokado yiyorum. Ayrıca, hayatıma yeni girmiş olan karnabaharlı pilav gibi şeyler de var – Kore tofu ile küçük bir çipot sos ile. En sevdiğim yemeklerden biri, kahverengi Hint pilavı ve turşusu ile yaptığım kişnişli ve Hindistan cevizli kırmızı mercimek.
296 Km’lik FKT’nın Yakıtı
Bu sene C&O Canal’da bulunan FKT için, GU Roctane içecekleriyle beslendim ve bunu gerçek gıda ile çoğalttım. Kalori ve yağ içeren tonlarca tuzlu avokado yedim. Yumurtalı İngiliz çöreğim ve Hindistan cevizi sütüm de vardı. 193 km civarı bir Napoliten pizza aldım. Sonra, 40 GU jeli, biraz sakız ve biraz çorba vardı.
Her zamanki ultra yarışlarımdan çok uzak değil. 80 km için zencefilli gazoz kullanacağım. Daha uzun bir ultra için, çokça kalori içeren bir yarım su karışımı içeceğim. Ayrıca avokado ve tuz, muz, badem yağlı tortilla veya yaban mersini, ahududu, mango gibi taze meyvelerim var. Bir maraton için, her 6 ila 8 km’de bir GU, genellikle bir yarışta altı GU, artı tuz tabletleri kullanırım.
En İyi Yarış Sonrası Tedavisi
Bir yarıştan sonra vücuduma ne isterse veririm. Soğuk meyve pestili şeklinde pancar veya taze sıkılmış portakal suyu olabilir. Multimilyoner olursam, sizin için sıkan makinelerden birini alacağım. Bu büyük bir hareket olacak. Süper uzun bir yarıştan sonra, muhtemelen patates kızartması ve sebzeli burger-büyük, sulu vejetaryen burgerden daha iyi bir şey yoktur.
kaynak: runnersworld
