Depresyon mu kilo aldırır; yoksa kilo almak mı depresyona neden olur? Aslında bu mesele, tavuk-yumurta anlatısından çok da farklı değil.
Beden ve zihin arasındaki ilişki çoğunlukla karmaşıktır. Düşünceler, anılar ve duygular fiziksel durumları etkilediği gibi, tersi de geçerlidir. Söz konusu kilo vermek olduğunda ise bu diyalektik ilişki daha da belirginleşir. Araştırmacılar hangisinin nelere neden olduğunu kesin olarak bilmeseler de, ardı ardına gelen çalışmalar bu bağlantıların varlığına dair kanıtları daha da kuvvetlendiriyor.
Depresyondaki kişiler genellikle umutsuzluk hissine kapılabilir; buna bağlı olarak uzun vadede kendini ihmal etme eğilimi oluşabilir. Fiziksel aktiviteler ve sağlıklı yemek pişirme gibi alışkanlıklar da bu kapsamda önemini yitirebilir. Ayrıca, ümitsizliğe bağlı olarak beslenme bir uğraş olmaktan çıkar. Uğraş gerektirmeyen yemekler ise hepimizin bildiği üzere genellikle sağlıksız olurlar.
Depresyonun, enerji ve motivasyon kaybı yaşattığı için kişiyi sağlıklı beslenme alışkanlıklarından koparması akla yatkın gelebilir. Ancak, bazı araştırmalara göre vücuttaki yağ fazlaları da depresyon üzerinde etkili olabiliyor.
Yağ, etkisiz bir madde değil. Vücutta metabolizmadan hormon üretimine ve gen fonksiyonlarına kadar birçok biyolojik rol üstleniyor. Obez insanların yağ dokularında, patojenleri tüketen makrofajların sayısı yüksektir. Bu, ilk bakışta iyi bir şey gibi gelebilir; ancak Psychiatric Annals’ta yayımlanan bir çalışmaya göre aynı zamanda inflamasyona yol açan hormonların salgılanmasına da neden olur. İnflamasyonun ise aralarında en ölümcül iki hastalık olan diyabet ve kalp hastalıklarının da bulunduğu birçok rahatsızlıkta etken rol oynadığı bilinmekte.
İlgini çekebilir: Kalp Hastalıklarından ve Diyabetten Korun
