Hafızanızı, arada bir ortaya çıkıp ortamı mahveden münasebetsiz bir arkadaşınızmış gibi düşünün.
Hafızanız asla güvenilecek bir tip değil. İnsanoğlu halihazırda anıları hatırlayabilme konusunda biraz yeteneksiz. Bu yüzdendir ki en büyük cinayetlerin çözülmesi adına onlarca farklı hikaye öne sürülebiliyor. Çünkü tanıklar bir şeyleri ya hatırlayamıyor ya da yalan yanlış “hatırladığını zannediyor”. Aynı zamanda, bir şeyleri hatırlayabilme konusundaki yeteneğimizi de abartma eğilimindeyiz. Üstelik, bir şeyleri hatırlamaya çalıştığımız zaman, hafızamız geçmişte kayıtlı olan şeyleri bozabiliyor ya da değiştirebiliyor. Biz ise bunun farkında bile değiliz.
Basitçe şöyle diyelim: Siz her şeyin yolunda gittiğini düşünürken, hafızanız arka planda saklanıyor ve size aslında işlerin o kadar da iyi gitmediğini göstermek için gün sayıyor. Nasıl mı? İlişki boyunca size, sanki ilişkiniz yokken siz çok daha mutluymuşsunuz gibi hissettirmeye çalışıyor.
İnsanlara duygusal zekalarını geliştirme konusunda yardımcı bir kuruluş olan School of Life, buna benzer bir video yayımladı: Partnerinizle ne zaman kavga etseniz ya da fikir ayrılığına düşseniz, hafızanız sizi kandırmaya başlıyor ve geçmişinizden sahte çıkarımlar yaparak, “Bekarken çok daha mutluydum ya!” demenize yol açıyor.
Hatırlama kabiliyetiniz, o anki durumları nasıl yaşadığınız üzerinde oldukça etkili. Bu yüzdendir ki, partnerinizle kavga ederken durup bir anlığına geçmişi düşünmeye, bekarlığın sultanlığını “özlemeye” başlıyorsunuz. Belki de bekarken zavallının biriydiniz. Ama hiç önemli değil. Hafızanız, sizi kandırma konusunda kararlı.
Hafızanıza sonuna kadar güvenmekten vazgeçmek, söz konusu ilişkiniz olduğunda size yardımcı olabilir. Partnerinizle kavga mı ediyorsunuz? Ya da yalnız mısınız? Geçmişin tozlu sayfalarına dönmek yerine, adımınızı gerçek dünyaya atın ve işlerin nasıl ilerlediğini gözlemleyin. Hayat ilerliyor. Geçmişin sizi kandırmasına izin vermeye gerek var mı?
