Adrenalinle birlikte kalp atışlarım hızlanıyor ve vücut sıcaklığım artıyordu. Bu bağrışma ve hakaret dolu tartışma, gördüğüm en sert kavgalardan biriydi. Restorandaki herkes gözlerini dikmiş bize bakıyordu. Bitmesi için daha fazla bekleyemezdim… Erkek arkadaşımla hesabı ödeyip kavga eden arkadaşlarımızdan ve bu çift hâlinde buluşma kâbusundan koşarak kaçtık. Arabaya bindiğimiz anda o havadan kurtulacağımızı biliyordum ama bilmediğim bir şey vardı: Yaydıkları o zehirli hava, bizi eve kadar takip etmişti! Çok geçmeden biz de birbirimize girdik. Yeni bir araştırma bu duruma açıklık getirebilir: Brain Imaging and Behavior dergisinde yayımlanan bir çalışmaya göre hepimiz ayna nöronlarına, yani diğerlerinin duygularını işlememizi sağlayan ve onlara karşı davranışlarımızı etkileyebilen beyin hücrelerine sahibiz. Ayna nöronlarının çevremizdekilerle empati kurmamıza ve onları daha iyi anlamamıza yardım ettiğini de eklememiz gerekiyor. En yakın arkadaşının, hayallerinin işine kavuştuğunu görmek keyifli olsa da (“Harika! Hadi bunu kutlayalım!), aynı arkadaşınla sevgilisi birbirini boğazlama noktasına geldiklerinde bu pek de eğlenceli olmuyor (“Ben gitsem iyi olacak!”).
