Okul çağında da gerçekten atletik olan ve her sporda yer aldığını belirten süpermodel Karlie Kloss’un ‘o’ yıllarda koşudan nefret ettiğini biliyor muydunuz?
Şaşırdınız, öyle değil mi? O halde biz burada bitirelim, gerisini Karlie anlatsın!
Sadece üç yıl önce Paris’te bir yarı maraton için egzersiz yaparken, ilk kez 6,5 km’den uzun koşuya çıkmıştım
Beni konfor alanımın dışına çıkaran şeyler yapmayı seviyorum; yarı maraton koşmak korkutucu olmanın da ötesinde ve kesinlikle beni konfor alanımdan çıkaracak.
Hızlanmak ve tempomu kontrol etmek konusunda kesinlikle öğrenecek çok şeyim var. New York Maratonu günü benim için büyük bir şey olacak ve kalabalığın adrenalinin de bana güç vereceğini umuyorum.
Bazen hayranlarım koşuya çıktığımda beni fark ediyorlar, ama bu işin eğlenceli kısmı. Hızlıyım bu yüzden beni yakalayamıyorlar.
Paris’te moda haftası sırasında, Seine Nehri’nde uzun bir koşuya çıkmıştım. Yeni yerlere uzun koşular yapmaya gittiğimde, çoğuna katılmayı deniyorum. Zira bu, güzel bir yeri görmenin harika bir yolu.
Yağmurda koşmayı seviyorum. Özellikle New York’ta, bu gerçekten romantik. Yağmur yağdığında, şehir tamamen bana aitmiş gibi oluyor.
Şehir dışında ya da şehir içinde ihtiyaç duyarsam diye, sneaker’larımı her yere götürüyorum. Aslında West Side Highway’de koşarak zaman kazanacak ve randevularıma spor salonu kıyafetlerimle gideceğim. Bazen bu, New York’ta dolaşmanın taksiye göre daha hızlı yolu.
Koşu bandıyla ilgilenmiyorum. Bunun bir nedeni de, onun üzerindeyken koşuya başlamak için çok uzun süre beklemem –koşu bandı, bunu yapmanın en ilham verici yolu değil!
Zor olan ve ölmeden önce yapılacak listeme nasıl işaret koyacağımı düşündüğüm şeyleri aklıma koymayı seviyorum.
Maraton koşmak, asla yapabileceğimi hayal ettiğim bir şey değildi. New York Maratonu günü yaklaştıkça biraz geriliyorum, ama beni korkutan şeyleri yapmayı seviyorum.
