NO5 ⇒ GELİŞİM RAHATINIZI BOZDUĞUNUZDA GELİR.
Friedrich Nietzsche’nin ünlü “Bizi öldürmeyen acı güçlendirir” sözünü bilirsiniz. Bu söze tam olarak katılmasam da, Christopher Hitchens’ın “Hayatta sizi öldürebilecekken öldürmeyen ama oldukça zayıf düşüren pek çok şey vardır” sözünün altına imzamı atabilirim.
Yine de bir sıkıntıyı atlatmanın, bir sonraki engelle daha iyi başa çıkmanızı sağlayan bir katkısı olduğu gerçek. Daha güçlü, daha sert ve daha güvenli bir insan olarak çıkarabilirsiniz.
NO6 ⇒ FİNİŞ ÇİZGİSİNİ DÜŞÜNEREK KOŞUN…
Şimdi maraton koşanlara tanıdık gelecek bir cümle söyleyeceğim; “Bunu kendime neden yapıyorum ya!” Üstelik bu lafı sadece koşu esnasında söylemezsiniz. Zorlu bir antrenmanda, uzun bir koşuda veya buz banyosunda bile kendinize neden diye sorabilirsiniz.
O an bulamasanız bile, bu sorunun her zaman bir cevabı vardır. Bir şeyler sizi bunu yapmaya iter. Ve bir şeyler sizi bitiş çizgisinde bekliyordur. Belki özgürlük, belki kendini kanıtlama, belki özgüven, belki de soğuk bir bira.
Sizi bekleyen ne olursa olsun, işler zorlaştığında bunu aklınıza getirin. Çünkü hedefinizden uzaklaşmaya başlayıp, kendinize sorduğunuz “Neden buradayım” sorusunu cevaplayamadığınızda bunu düşünmek, hemen kendinize gelmenizi sağlar.
NO7 ⇒ … ama yaşadığınız anın da tadını çıkarın.
Çünkü bir an önce bitiş çizgisine varırsanız, yol boyunca göreceğiniz güzelliklerden mahrum kalabilirsiniz. Bunu siz de istemezsiniz. Bazen koşu da tıpkı hayat gibi saçma gelebilir. Ama oradasınız, yaşıyorsunuz, nefes alıyorsunuz ve muhteşem bir deneyim ediniyorsunuz. Bunlar yapabiliyor olmaya şükredin ve keyfini çıkarın.
NO8 ⇒ DİBİ GÖRMEDEN ZİRVENİN KEYFİNİ ÇIKARAMAZSINIZ.
Bazı koşular iyi, bazıları kötü geçer. Bazı koşularsa kötü geçenlerle karşılaştırdığınız zaman mükemmeldir. Geçmişteki güzel koşularınızı hatırladığınız zaman, kötü yarışlarda pes etmek kolaylaşır. Bununla birlikte kötü yarışlar, iyi yarışları daha da güzelleştirir. Koşuyu da hayat gibi inişleri çıkışları olan bir vadi gibi düşünün. Hatta öyle görünmek zorundasınız.
