Ancak savaş o yılki Olimpiyatlar’ın yapılmasına engel oldu. Zamperini de pisti bırakıp savaş pilotu olarak uçağa atladı. 27 Mayıs 1943’te uçağı Pasifik Okyanusu’na düşünce, salıyla 3219 km’lik inanması güç bir yolculuk yaptı. Köpek balıkları, tayfun ve düşman taarruzuyla mücadele ettikten sonra kendisini Japon askerlerine esir düşmüş buldu. Dayak yedi, aç kaldı, üzerinde tıbbi deneyler yapıldı ve köle oldu. Olimpiyat koşucusu olduğunu öğrendiklerinde ise acımasızca bir istekte bulundular.
Karşısına Japon bir koşucu getirip, yarışmalarını emrettiler. Zamperini’nin seçme şansı yoktu. Kabul etmezse, diğer tutsakları dövmekle tehdit ettiler.
İncecik ve zayıflıktan etrafındaki derisi gevşekçe sarkan bacaklarıyla koşmaya çalışan Zamperini, çıkıştan sonra diğer koşucunun gerisinde kaldı. Esirlerin izlemek için toplandıklarını fark etti. Sonu gelmeyen işkencelerle yorulan ve kırılan bu adamların gözlerindeki yılgınlık, Zamperini’yi koşarken görünce yerini küçük bir kıvılcıma bıraktı. Zamperini de bu ateşi gördü ve onlar için kazanmak zorunda olduğuna karar verdi.
