Birisi yanınızda sakız çiğnerken, çıkardığı sesler tüylerinizi diken diken mi ediyor? Öyleyse bu işin adını koyalım: Mizofoni.
Mizofoni, sesten nefret etmek olarak tanımlanıyor. Ancak bu durum, çok daha fazlasını ifade ediyor. University of South Florida’dan Psikolog Dr. Eric Storch, “Mizofoni, bir başka insandan ya da çevresel koşullardan kaynaklı aşırı ıstırabın oluştuğu seçmeli bir duyarlılıktır.” diyor. Mizofoni durumunda her ses rahatsızlığa neden olmuyor. Ayrıca, bahsettiğimiz tepkiler de tahtaya tırnak sürtme sesine verilenden daha farklı. Mizofoni sahibi insanlar, tek bir ses nedeniyle kendilerini stres, üzüntü, kaygılı, aşırı sinirli, hüsrana uğramış ya da bezgin hissedebiliyor. Hissedilenler ise insandan insana değişiklik gösteriyor. Bu durumu tetikleyen sesler de elbette farklılık gösteriyor; ancak genellikle sesli nefes almak, sakız çiğnemek, burun çekmek gibi bedensel sesler oluyor. Birisinin ayaklarını birbirine sürtmesi ya da pantolonunu hışırdatması bile bazen bu insanları çileden çıkarmaya yetiyor.
Peki bu sesler neden bu denli büyük bir etkiye sahip? Henüz ortak bir paydada buluşulabilmiş değil. Ancak, Storch’a göre bunun nedeni, bazı insanların belirli seslere karşı daha yoğun bir biyolojik duyarlılığa sahip olmaları olabilir. Söz konusu insanların “tetikleyici” sesleri engellemeye çalışmaları da hissedilen yan etkilerin daha da can sıkıcı boyutlara ulaşmasına neden olabiliyor.
Ayrıca, tanıdık kişiler yabancılara kıyasla daha da sinir bozucu olabiliyor. Storch’a göre bunun nedeni de tanıdığımız kişilerle daha fazla vakit geçiriyor olmamız.
