XAVIER HERNANDEZ CREUS
Barcelona’nın futbol fabrikası La Masia’dan mezun olan Xavi, kariyerinin ilk maçına 18 Ağustos 1998 tarihinde, İspanya Süper Kupası’nda Mallorca’ya karşı 2-1 kaybettikleri maçta çıktı ve takımının tek golünü de o attı. Oynadığı ilk sezon Barcelona lig şampiyonu oldu. Sonraları A Takım’a yükseldiği o günler için şöyle diyecekti: “Barça’da olduğum süre boyunca her türlü durum ile karşı karşıya kaldım. Hatta bazı zamanlar ayrılmayı bile düşündüm. Önümde Pep Guardiola gibi dev bir isim olduğu için pek şans bulamayacağımı düşünüyordum. 17-18 yaşlarında A Takım’a yeni yükselmiş bir oyuncuydum ve Guardiola’yla karşılaştırmaları benim için işleri fazlasıyla zorlaştırdı.” Milan o dönem devreye girip renklerine bağlamak için bir hayli çaba sarf eder. Ancak Xavi’nin annesinin ısrarla onaylamaması yüzünden transfer gerçekleşmez.
O günden bu yana 15 yıl geçti ve artık Xavi, Barcelona futbolunu canlandırıyor. Stada hâlâ metroyla giden bu yerli çocuk, Barça forması ile kulüp tarihinin en çok resmi maça çıkan oyuncusu oldu. Barcelona’da orta sahanın merkezinde oyun kurucu rolünü üstlenen öldürücü pasların sahibi bu 4 numara, adeta babadan oğula geçiyor. Önce Johan Cruyff, sonra Pep Guardiola ve şimdi Xavi. Takımda övgüleri hep forvetler alırken, Xavi hiçbir zaman manşetlere taşınmadı. Adı transfer dedikodusuna karışmadı, onlarca gol atmadı. Tek yaptığı kare bulmaca gibi yukarıdan aşağıya, soldan sağa paslar vermek oldu.
Sadece takımının değil, 2000 yılından bu yana İspanya Milli Takımı’nın da maestrosu oldu. Son 6 yıldır dünya futboluna damgasını vuran İspanya, Euro 2008’de, 2010 Dünya Kupası’nda ve son olarak Euro 2012’de de kupayı evine götürdü. Bu yıl Brezilya’da takımı ile Dünya Kupası’nda mücadele ediyor.
Çok zor bir yıl oldu. Barcelona uzun bir aradan sonra ligi tarihin en kötü performanslarından biri ile kapadı. Alkışları daima arkadaşları alırken, Xavi eleştirilerin hedefindeki isim olmaktan kurtulamadı. Xavi kötü olduğu için mi Barcelona kötüydü, Barcelona kötü olduğu için mi Xavi kötüydü sorusunun cevabı herkes için farklı. Ama o bildiği doğrudan sapmadan şöyle diyor:
“Futbol kazanmak için oynanır ama bizim için bu yeterli değil. Bazı takımlar nasıl olursa olsun sadece kazanmaktan tatmin oluyor. Ancak bu kişilikten, kimlikten yoksun bir yaklaşım. Futbolda sonuç her zaman doğru değildir, bazen sahada muhteşem işler yaparsın ama kaybedersin. Kazanmaktan daha önemli bir şey var, o da bıraktığınız miras.”
Bercelona’nın bu emektar demirbaşı, belki de yaz aylarında kulübüne veda edip Katar’ın yolunu tutacak. Bu Dünya Kupası ise uluslararası anlamda yeşil sahalara imzasını atması ve artık herkesin bu çalışkan arıyı takdir etmesi için son şansıydı. Ancak neredeyse sadece Barcelona ve Real Madrid’li futbolculardan oluşan Milli Takım daha grup elemelerinde veda etti. Son kez Dünya Kupası’nda oynayan bir futbolcu için ne hüzünlü bir veda! Bir gerçek var ki, “4 numara” çoktan İspanya futbol tarihine iyi bir miras bıraktı.
