Fotoğrafçılığa birkaç yıl önce başlayan ve o tarihten sonra zamanının çoğunu sporculara objektifin arkasından bakarak geçiren Rotas, “Emeklilik etrafından dolaştığım ve pek kullanmamaya çalıştığım bir kelimedir” diyor ve ekliyor:
“60 yaşına geldiğimde yaşlı sporcuların pek de fotoğrafı olmadığını fark ettiğimde bu işe başlamaya karar verdim.
“İnternette ‘yaşlı’ diye aradığınızda sandalyede oturan insanlar çıkıyor. Bu yüzden ‘doldurulması gereken bir boşluk var’ diye düşündüm.”
Rotas’ın kariyerinin büyük kısmı eğitimle geçmiş. Yunanistan’da ilkokul öncesi duyma engellilerle çalışan, ardından kendisi de doktora yapmak için yıllarca üniversiteye giden Rotas, yaşlanan insan bedeninin neler başarabileceğini herkese göstermek istediğini söylüyor:
“60’larında, 70’lerinde, 80’lerinde ve 90’larındaki bu insanları, mümkün olduğunu bile düşünemeyeceğim atletik hareketleri yaparken izliyorum.
“Bu, benim de yaşlanan bedenlerin neler başarabileceğine dair düşüncelerimi değiştirdi.
“Yalnızca atletizmleri değil, neşeleri de… Bu insanlar o kadar hayat dolu ki her aşamada ilham veriyorlar.”
79 yaşındaki Letonyalı Leontine Vitola “finiş çizgisine her gelişinde göz alıcı bir şekilde gülümsüyor, kaçıncı bitirirse bitirsin”. Vitola, bu yarışı 3. bitirerek bronz madalya kazandı
