En İyi Kurtarışımı Daha Yapmadım
Başakşehir’e gelmende Abdullah Avcı faktörünün etkisi ne?
Tamamen onun etkisiyle geldim. Hocanın yeri bende çok ayrıdır. Bu kulübe gelebilmek için can attım.
Sence hayatının kırılma noktası neresi?
Burası, Başakşehir.
Başakşehir için ne söylemek istersin?
Biz burayı evimiz gibi görüyoruz. Hem o sıcaklık hem de disiplin var. Bu yüzden kurallara uymak hiç gözümüzde büyümüyor. Mesela diğer kulüplerde arkadaşlar saat 10’daki idmana 09.30’da gelip, idman bitince duşunu alıp gidiyor. Biz iki saat öncesinde burada oluyoruz, kahvaltımızı burada yapıyoruz, ardından günlük toplantımız ve sonrasında idmana çıkıyoruz. İdmandan sonra da öyle hemen kaçmak yok. Öğle yemeğini yiyip, dinleniyoruz, birlikte vakit geçiriyoruz.
Abdullah Hoca ile çalışmanın en iyi yanı ne?
Hoca samimiyeti ve mesafeyi çok iyi ayarlayabilen biri. Eğer onu iyi tanımaya çalışırsanız, size katacağı manevi değerler çok fazladır.
En iyi kurtarışın hangisiydi?
Daha yapmadım.
Yediğin ve unutamadığın gol hangisi?
Bilica Sivasspor’da oynuyordu. Ben de Fenerbahçe’de oynarken ondan bir frikik golü yemiştim. Bayağı güzel bir goldü.
Sence en kuvvetli olduğun ve geliştirmen gereken yönlerin neler?
Konsantrasyonumu daha da geliştirmem gerekir. Güçlü olduğum taraf ise, her şeyi pek fazla kafama takmama huyum. Fazla dert edinmem, hep önüme bakarım.
Refleks geliştirmek için yaptığın özel antrenmanlar var mı?
Refleks çok gelişen bir şey değil. Çünkü refleks bizim elimizde olmayan nedenlerle gösterdiğimiz tepkiler. Mesela ben yüzüne doğru bir şey atsam gözünü hemen kapatırsın. İşte o bir refleks. Kaleci müthiş bir refleksle top kurtardı denir. O yanlış bir tabir aslında. Onun yerine reaksiyon sürati demek daha doğru. Bu sürati geliştirmek için algı antrenmanı yaparız. Çünkü algı reaksiyonu çok süratlendirir.
Bir Arkadaşıma “Benimle Sanat Galerisine Gel” Desem Gelir mi?
Yakın vadede hedefin ne?
Avrupa’da oynamak. İngilizce öğrenmeye başladım. Hep hayal ediyorum, Avrupa’da bir kulüpte oynuyorum, basın toplantısına çıkmışım, yanımda tercüman olmadan konuşuyorum.
Diyelim jübile maçına çıkıyorsun, saha içinde tribünlere bir konuşma yapıyorsun. Ne dersin?
Dur yahu, nereye gittin hemen! Daha 10 sene oynarım ve bir o kadar süre de düşünürüm o konuşmayı ben. Jübile falan hiç hayal etmedim ama herhalde bir teşekkür konuşması olur. Ve kısa
olur sanırım, beceremem uzun konuşmayı. Bir de soyunma odasına girince kesin ağlarım. Umarım ben bıraktıktan sonra da uzun yıllar konuşulurum.
Kendine bir nasihat verecek olsan…
Duygularımı biraz daha gösterebilmeyi isterdim. Mesafeli gibi duruyorum ama insanlar beni tanıdıkça, aslında sıcakkanlı olduğumu anlıyor. Çok fazla arkadaşım yok. Aynı frekansı yakalayabileceğim insan çok az çevremde. Mesela resim ve sanata ilgim var. Ufak çapta bir koleksiyonum da var. Galeri gezerim. Şimdi bir arkadaşıma söylesem gelmez benimle. Ben
Devrim Erbil’in atölyesine gider sohbet ederim bazen. Söylesem, “Ben ne yapayım?” derler bana.
Şu ara ne okuyorsun?
Zayıflamada pH Mucizesi diye bir kitap okuyorum. Hatta bu içtiğimiz sulara da bayağı takığım. Sporcu beslenmesine uzak bir konu aslında. Proteinlerin çok asidik olduğunu söylüyor. Yani
temeli vücudumuzun alkali olması üzerine kurulu.
Fatih Terim ile birlikte çalışmak nasıl?
Hollanda maçı öncesi, çok stresliydim. Kaybetsek Avrupa Şampiyonası hayalleri bitebilir. Soyunma odasındayız, hoca bir şeyler anlatıyor. Konuşması bitti ama bana hiçbir şey söylemedi.
Sonra tam çıkarken, “Kaleci, sana bir şey söylemeye gerek yok, sen yaparsın yapacağını” dedi. Bu tek cümlesi ve söyleyiş tarzı öyle bir güven verdi ki, tüm heyecanımı aldı götürdü. Fatih
Hoca işte bu yüzden farklı biri.
Hepimizin içinde milli duygular baskın. Sen kendi içindeki milli duyguyu nasıl anlatırsın?
Bu ülke için yapılan bir görev. Bu görev bana verildiği sürece en iyisini yapmaya çalışacağım. Bugün bu bayrağı ben taşıyorum, yarın başka bir arkadaşıma devredeceğim.
